اجرای احکام و اسناد لازم‌الاجرای کشورهای خارجی
اجرای احکام و اسناد لازم‌الاجرای کشورهای خارجی
بر اساس ماده 169 قانون اجرای احکام مدنی، احکام مدنی صادره از دادگاه‌های خارجی در صورتی که دارای شرایط زیر باشد، در ایران قابل اجرا است، مگر اینکه در قانون ترتیب دیگری تعیین شده باشد:
1- حکم از کشوری صادر شده باشد که به موجب قوانین خود یا عهود یا قراردادها احکام صادره از دادگاه‌های ایران در آن کشور قابل اجرا باشد، یا در مورد اجرای احکام، معامله متقابل نماید.
2- مفاد و محتوای حکم مخالف با قوانین مربوط به نظم عمومی یا اخلاق حسنه نباشد.
3- اجرای حکم مخالف با عهود بین‌المللی که دولت ایران آن را امضا کرده یا مخالف قوانین مخصوص نباشد.
4- حکم در کشوری که صادر شده قطعی و لازم‌الاجرا بوده و به علت قانونی از اعتبار نیفتاده باشد.
5- از دادگاه‌های ایران حکمی مخالف دادگاه خارجی صادر نشده باشد.
6- رسیدگی به موضوع دعوی بر اساس قوانین ایران اختصاص به دادگاه‌های ایران نداشته باشد.
7- حکم در مورد اموال غیرمنقول (اموال غیرقابل جابجایی مانند زمین) واقع در ایران و حقوق متعلق به آن نباشد.
8- دستور اجرای حکم از مقامات دارای صلاحیت کشور صادرکننده حکم صادر شده باشد.
مرجع درخواست اجرای حکم دادگاه
بر اساس ماده 170 قانون مدنی، مرجع درخواست اجرای حکم دادگاه، شهرستان محل اقامت یا محل سکونت
محکوم‌علیه (کسی که رأی به ضرر او صادر شده است) می‌باشد و اگر محل اقامت یا محل سکونت محکوم‌علیه در ایران معلوم نباشد، دادگاه شهرستان تهران است.
* بر اساس ماده 171 قانون اجرای احکام مدنی، در صورتی که در معاهدات (عهدنامه‌ها) و قراردادهای بین دولت ایران و کشور صادرکننده حکم ترتیب و شرایطی برای اجرای حکم تعیین شده باشد، همان ترتیب و شرایط متبع خواهد بود.
درخواست کتبی برای اجرای حکم
بر اساس ماده 172 قانون اجرای احکام مدنی، اجرای حکم باید به صورت کتبی درخواست شود و در تقاضانامه مزبور نام محکوم‌له (کسی که رأی به نفع او صادر شده) و محکوم‌علیه و مشخصات دیگر آنها قید شود.
مدارک لازم برای درخواست اجرای حکم
بر اساس ماده 173 قانون اجرای احکام مدنی، به تقاضانامه اجرای حکم باید مدارک زیر پیوست شود:
1- نسخه‌ای از رونوشت حکم دادگاه خارجی که صحت و درستی مطابقت (هماهنگی) آن با اصل به وسیله مأمور سیاسی یا کنسولی کشور صادرکننده حکم گواهی شده باشد، با ترجمه رسمی گواهی شده آن به زبان فارسی
2- رونوشت دستور اجرای حکمی که از طرف مرجع صلاحیت‌دار مربوط صادر شده با ترجمه گواهی شده آن
3- گواهی نماینده سیاسی یا کنسولی ایران در کشوری که حکم از آنجا صادر شده یا نماینده سیاسی یا کنسولی کشور صادرکننده حکم در ایران در مورد صدور و دستور اجرای حکم از مقامات دارای صلاحیت.
4- گواهی امضای نماینده سیاسی یا کنسولی کشور خارجی مقیم و ساکن ایران از طرف وزارت امور خارجه.
وکیل اجرای احکام
