دیار حافظ

 چرا نه در پی عزم دیار خود باشم چرا نه خاک سر کوی یار خود باشم

غم غریبی و غربت چو بر نمی‌تابم به شهر خود روم و شهریار خود باشم

ز محرمان سراپرده وصال شوم ز بندگان خداوندگار خود باشم

چو کار عمر نه پیداست باری آن اولی که روز واقعه پیش نگار خود باشم

ز دست بخت گران خواب و کار بی‌سامان گرم بود گله‌ای رازدار خود باشم

همیشه پیشه من عاشقی و رندی بود دگر بکوشم و مشغول کار خود باشم

بود که لطف ازل رهنمون شود حافظ وگرنه تا به ابد شرمسار خود باشم

منبع: دیار حافظ